Ramón Esteve
Deel
Al Refugio en la Viña, een werk dat is geselecteerd als finalist voor de WAF Architecture Awards in de categorie Voltooide Huizen-Gebouwen, wordt bereikt via een pad omzoomd met olijfbomen dat leidt naar een imposante constructie van puntgevelbeton omgeven door populieren en cipressen. Vanaf daar kun je de zee niet zien, maar zelfs in het kleinste detail heeft het een mediterrane roeping. "Het huis rust op de grond, maar zonder het te veranderen, zodat alles natuurlijk vloeit", legt hij uit. Al op de veranda herinnert hij zich zijn begin in het vak. "Er was geen nuldag, noch een openbaring van bekering tot architectuur", is hij oprecht. "Het was eerder een vooruitgang die begon met potlood en papier. Die kinderlijke bezorgdheid voor de beeldende kunst bracht me er na verloop van tijd toe om omgevingen en ruimtes te willen creëren door middel van mijn tekeningen." Voordat hij aan zijn studie begon, had hij met een notitieboekje in de hand al Agrippa's Pantheon en de kerk van San Carlino in Rome bezocht en was hij vertrouwd geraakt met de theorieën van Le Corbusier en Mies van der Rohe. Maar het was een foto die zijn eerste stappen als student leidde. "Toen ik Wright's Waterfall House zag, wilde ik op een dag zoiets doen."